Przemysław Mackojc
Wasze dzieci są zlęknione? Wracają do domu i nie chcą rozmawiać o tym, co działo się w szkole? Milczą i okazują pewną nerwowość? Nie lekceważcie tych symptomów! Wasze dzieci mogą być ofiarami bullyingu!
Czym jest BULLYING?
Bullying przybiera wiele różnych form (fizyczny, werbalny, relacyjny, a nawet elektroniczny) i jest czymś w rodzaju mobbingu szkolnego, którego ofiarami są dzieci. Jest to swoista forma dyskryminacji na różnych podłożach – od rasowego, narodowościowego, wyznaniowego, po materialne czy chociażby umysłowe. Może polegać między innymi na dręczeniu, dokuczaniu, prześladowaniu, ignorowaniu, znęcaniu się, złośliwym komentowaniu, plotkowaniu, wytykaniu, a także przejawiać się w agresji (również fizycznej!). Intencją tego typu zachowań wśród uczniów jest wywołanie rozpaczy i strachu ofiary, spowodowanie krzywdy (psychicznej, fizycznej lub obu na raz), zadry na reputacji lub jego niższej samooceny. Bullying ma na celu wywołanie poczucia osamotnienia, często także uwypuklenia odmienności dziecka poprzez całkowite jego wyłączenie ze szkolnej społeczności oraz spowodowanie braku przynależności. Ofiarami szkolnego mobbing’u są zazwyczaj osoby nieśmiałe, słabsze i odmienne.
Jakie są objawy?
Dzieci, będące ofiarami bullyingu, odczuwają przede wszystkim strach. Są osamotnione, stronią od życia społecznego, nie zwierzają się. Nie chcą chodzić do szkoły, często same opuszczają zajęcia i mają złe wyniki w nauce. Męczy ich niskie poczucie własnej wartości, do domu wracają w podartych ubraniach i z siniakami, zbyt często „gubią” przedmioty i nie chcą rozmawiać. Są bardzo drażliwe i zlęknione. Mają problemy ze snem.
Co można zrobić?
Przede wszystkim porozmawiać z dzieckiem, choć to może być wyjątkowo utrudnione we wspomnianej sytuacji. Jeśli jednak dziecko mówi nam, że jest ofiarą bullyingu, nie należy go ignorować! Wysłuchanie go i omówienie możliwych sposobów rozwiązania problemu może pomóc. Jeżeli jednak to nie poskutkuje, należy dokładnie odnotować to, co się wydarzyło oraz skonstatować się z nauczycielem (wychowawcą) lub dyrektorem szkoły. Każda ze szkół ma bowiem obowiązek działać przeciwko jakiekolwiek z form dyskryminacji. Jeżeli się z tego nie wywiązuje, istnieje możliwość poinformowania o tym Board of Governors i Local Education Authority lub po prostu skontaktować się z pracownikiem socjalnym danej szkoły. Ponadto, aby pomóc dzieciom, można zasugerować im także pewne formy aktywności, gdzie będą miały szanse poznać ludzi z innego, lepszego i bardziej przyjaznego dla nich otoczenia. Jeżeli znęcanie się zawiera elementy kryminalne, należy niezwłocznie poinformować o tym Policję! Oczywiście, można, a czasem nawet należy skorzystać także z pomocy psychologa lub osób pracujących w Citizen Advice Bureau.
Jeśli Twoje dziecko to „bully”
Jeśli Twoje dziecko jest szkolnym tyranem, w pierwszej kolejności należy okazać zrozumienie i zlokalizować źródło takiego zachowania. Problem może bowiem leżeć dosłownie wszędzie – rozwód rodziców, nacisk ze strony kolegów, a nawet bycie ofiarą bullyingu to tylko przykładowe powody. Takiemu dziecku trzeba przede wszystkim wytłumaczyć, że to, co robi jest bolesne i niewłaściwe. Trzeba też przedyskutować z nim możliwe drogi zmiany i być może porozmawiać o sytuacji także z władzami szkoły oraz z psychologiem.
Jedno jest jednak pewne – bullying jest czymś strasznym, dlatego nie można lekceważyć żadnych objawów jego obecności w życiach naszych dzieci! Jego skutki mogą być bardzo poważne.
Twoje dziecko było ofiarą bullyingu? Podziel się z nami swoja historią: info@topmejt.co.uk lub zostaw wiadomość na Facebook’u.
Przeczytaj także: depresja wśród dzieci w UK – KLIK
Foto: Flickr (lic. CC)
