Dwujęzyczne dzieci w UK

Dwujęzyczne dzieci w UK to częste zjawisko, związane jest ze zjawiskiem emigracji Polaków, ale i nie tylko, do tego właśnie kraju.

 Co to znaczy dziecko dwujęzyczne?

To dziecko, które posługuje się co najmniej dwoma językami. Takie zjawisko występuje wtedy, gdy oboje rodziców używa jednego języka np. polskiego, ale mieszkają za granicą, lub gdy rodzice dziecka mają różne pochodzenie i posługują się różnymi językami ojczystymi. Aby wyjaśnić powyższą definicję najlepszy będzie przykład: dzieckiem dwujęzycznym jest dziecko, którego rodzice pochodzą z Polski, mieszkają w Wielkiej Brytanii, gdzie dziecko uczęszcza do szkoły i używa języka angielskiego. Należy jednak pamiętać, iż nie każde dziecko ma szansę posługiwać się dwoma językami, ponieważ jest to ciężki proces, wymagający od rodziców dyscypliny, oraz samozaparcia w nauce swoich pociech.

Pierwsza ważna rzecz to posłanie dziecka do szkoły anglojęzycznej, dobrze aby dziecko w codziennych sytuacjach, np: w nauce, posługiwało się językiem kraju, w którym mieszka. Dziecko poprzez edukację, wspólne zabawy z dziećmi, oglądanie bajek w języku angielskim nabędzie wprawy w wymowie języka angielskiego. Drugiego języka dziecko uczy się do rodziców w naturalny sposób. Dziecko to istota, która naśladuje mamę i tatę, zatem jeśli będziemy do niego mówić po polsku, to nasza pociecha będzie powtarzać wszytko to, co do niej mówimy. Trudniej jest w sytuacji, gdy rodzice mówią różnymi językami ojczystymi, dziecko uczy się języka w relacji z każdym z nich.

Dwujęzyczność. Dlaczego to takie trudne?

Często się zdarza, iż dziecko ma do nauki trzy języki np. angielski w szkole, polski od mamy, francuski od taty. Trzeba pamiętać, że nie jest to łatwe zadanie. Jak zatem należy rozmawiać z dzieckiem, u którego w domu, mówi się innym językiem niż angielskiem? Po pierwsze należy używać swojego ojczystego języka w różnych codziennych sytuacjach – wspólny posiłek, spacer, zabawa. Po drugie śpiewać dziecku od urodzenia, powtarzać rymowanki i łatwe wierszyki. Po trzecie opowiadaj bajki, czytaj na głos, zachęcaj do powtarzania określonych fragmentów z użyciem bajki. Po czwarte organizuj zabawy z dziećmi, które również posługują się językiem polskim. Po piąte rozmawiaj w swoim języku z dzieckiem o tym co było w szkole. Jeśli odpowiada nam po angielsku, powtarzaj jego słowa, ale w swoim języku. Nie poprawiaj go i nie zmuszaj do używania danego języka. Z czasem pociecha sama zacznie mówić w takim języku jak my. Po szóste nie śmiej się z dziecka – inny akcent lub brak zdolności wymówienia danych wyrazów to cecha nabywana podczas nauki innego języka niż nasz ojczysty. Po siódme chwal swoje dziecko, niech czuje się dumne z tego, że umie mówić w języku swoich rodziców. Dzieci urodzone w Wielkiej Brytanii, chodzące tu do szkoły i żyjące na co dzień często nie uznają już polskiego za swój język ojczysty.

Aby pomóc dziecku zrozumieć nasz język ojczysty, trzeba także inicjować spotkania z tym językiem poza domem. Pomagają w tym sobotnie szkoły, w których promuje się wyłącznie język polski. Szkoła polska odgrywa ważną rolę w procesie nauki języka ojczystego. Dziecko przebywa ze swoimi rówieśnikami, którzy tak jak ono codziennie uczęszczają do angielskich szkół. Tu właśnie nasza pociecha poznaje kulturę, sztukę, historię, a przede wszystkim wzbogaca swój zasób słów.

Zjawisko dwujęzyczności u dzieci ma wiele zalet:

• znajomość więcej niż jednego języka,
• lepsze rozumienie znaczeń językowych, co oznacza efektywne wykorzystanie słów w rozmowach,
• poznanie dwóch odrębnych kultur,
• lepszy start na przyszłość, dzieci dwujęzyczne mogą wybrać studnia np. w Polsce, ale też w UK,
• możliwość wybrania kim chce być i w jakim kraju żyć.

Proszę pamiętać o tym, aby pomagać dzieciom, szczególnie w pierwszych latach ich życia. Dzieci muszą się przyzwyczaić do sytuacji, iż będą mówić w 2. językach, że mają rodzinę w innym kraju i obchodzą różne święta. Najgorsze co można zrobić to dopuścić do sytuacji, kiedy nasza pociecha jest zagubiona i nie wie kim jest i z jaką kulturą ma się utożsamiać. Dlatego należy dużo rozmawiać, tłumaczyć i wciąż podkreślać jak wyjątkową jest osobą. Nasze dzieci powinny być dumne z tego, że znają dwa języki, dwie kultury i dwa kraje!

Foto: Flickr (lic. CC)