w ,

Szczepienia dzieci w Wielkiej Brytanii – to warto wiedzieć!

System opieki zdrowotnej w Wielkiej Brytanii różni się znacząco od tego, do którego przywykliśmy w Polsce. Przede wszystkim szczepienia dla dzieci oraz niemowląt nie są tutaj obowiązkiem i nakazem – rodzice mogą dobrowolnie zadecydować o leczeniu najmłodszych członków swojej rodziny. Ale, jak od każdej zasady, i tutaj znajdziemy kilka wyjątków. Jakich? Zapraszamy do lektury!

Szczepienia, chociaż nieobowiązkowe, są zwykle w Wielkiej Brytanii  darmowe. Publiczna opieka zdrowotna (NHS) oferuje przede wszystkim skojarzone szczepienia (kilka w jednym zastrzyku). Wszystko po to, aby uniknąć częstego nakłuwania rączki czy uda dziecka i zapobiegać występowaniu stanów zapalnych. Taki system przyjmuje się również w Polsce, chociaż nadal rodzice są zachęcani (zwłaszcza przez starsze pokolenie, na przykład przez dziadków) do sięgania po pojedyncze dawki.

Jakie szczepienia w jakich miesiącach życia dziecka?

Pierwszym szczepieniem, które może okazać się obowiązkowym – to jeden ze wspomnianych wcześniej wyjątków –  jest szczepienie w stronę WZW (wirusowe zapalenie wątroby typu B, nazywane potocznie żółtaczką). Lekarze mogą podjąć decyzję o podaniu stosownej dawki, gdy matka noworodka jest nosicielem bądź choruje na żółtaczkę. W niektórych częściach Wielkiej Brytanii również szczepienie przeciwko gruźlicy jest obowiązkowe, ale w większości szpitali decyzję o podaniu dziecku szczepionki podejmują rodzice malucha. Dla porównania: w Polsce powyższe szczepienia są obowiązkowe.

W drugim miesiącu życia dziecka (8 tydzień) rodzice mogą udać się do szpitala, aby wykonać szczepienia przeciwko:

  • dyfterytowi (błonica),
  • tężcowi,
  • kokluszowi (krztusiec),
  • polio,
  • Haemophilus influenzae typu b (Hib) – bakterii wywołującej zapalenie opon mózgowych,
  • pneumokokom,
  • rotawirusom (jedyna szczepionka podawana doustnie).

Pierwszych pięć szczepionek z listy podaje się w jednej, skojarzonej szczepionce.

W trzecim miesiącu życia dziecka (12 tydzień) podawana jest druga dawka szczepionki skojarzonej na 5 chorób (tej, która wcześniej była aplikowana w ósmym tygodniu życia). W tym czasie podaje się również kolejną porcję szczepienia przeciwko rotawirusom. Dodatkowo, do listy szczepień zalecanych w tym okresie możemy zaliczyć:

  • szczepionkę przeciwko meningitis C – czyli zapaleniu opon mózgowych typu C.

W czwartym miesiącu życia dziecka (16 tydzień) lekarze zalecają ostatnie już szczepienie skojarzone (na 5 chorób) oraz drugą dawkę przeciwko pneumokokom. Od tego czasu dziecko może odetchnąć od bolesnych nakłuć do 12 – 13 miesiąca życia. To właśnie wtedy odbywają się szczepienia m.in. przeciwko meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych typu C oraz na bakterię, która jest odpowiedzialna za wywołanie zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych – jest to szczepienie, które podaje się w jednym zastrzyku. Poza tym, rodzice mogą zdecydować się na podanie przeciwciał takich chorób, jak odra, świnka, różyczka czy zakażenie pneumokokami (trzecia dawka).

7015509987_1ec05e3a0b_z

Inne możliwe szczepienia dla dzieci są wykonywane, gdy maluchy ukończą 3 lata i 16 tygodni (do 5. roku życia). Są to dawki wspomagające na błonicę, tężec, krztusiec i polio. Jak łatwo zauważyć, w tym przypadku szczepionka jest skojarzona w kierunku 4 chorób. Ma ona na celu przygotowanie dzieci do udziału w zajęciach z rówieśnikami. Ponadto ma wzmocnić ich układ odpornościowy. W tym czasie podaje się również drugą dawkę MMR (odra, różyczka i świnka), która również jest skojarzona (3w1).

Między 12. a 13. rokiem życia w ramach publicznej opieki zdrowotnej można zaszczepić dziewczynki przeciwko rakowi szyjki macicy – profilaktyka polega na podaniu trzech zastrzyków w okresie pół roku. Natomiast od 13. do 18. roku życia podaje się ostatnią już dawkę wspomagającą, która również jest skojarzona w kierunku błonicy, tężca oraz polio.

Jak przygotować dziecko do szczepienia?

Poza wiedzą, jakie szczepienia przysługują w ramach bezpłatnej opieki zdrowotnej w Wielkiej Brytanii, warto również poznać wskazówki dotyczące przygotowania dzieci do zabiegu. Niezależnie od pory roku, lepiej zrezygnować z zakładania dziecku wełnianych, grubych swetrów, które mogą podrażniać miejsce po zastrzyku. Należy również unikać obcisłych i ciężkich do ściągania/zakładania ubrań. Lepiej sięgnąć po lekkie i zwiewne bluzki czy spodnie. Warto też przyjechać do szpitala lub przychodni wcześniej. Dzięki temu będziemy mogli porozmawiać o swoich wątpliwościach z personelem medycznym i na spokojnie przygotować dziecko do zabiegu. W przypadku, gdy dziecko zacznie panikować, należy zachować spokój i łagodnym głosem wytłumaczyć mu, że szczepienie jest istotne dla jego zdrowia.

Już niedługo zajmiemy się tematem szczepień bardziej szczegółowo. Serdecznie  zapraszamy.

 Foto: Flickr (lic.CC)

Dodaj komentarz

Employment and Support Allowance ESA, czyli alternatywa dla chorobowego SSP

Brexit będzie twardy, ale i bardzo kosztowny. Co z imigrantami?