Przemysław Mackojc
Na Wyspach Brytyjskich to powszechnie występujące instytucje, w Polsce – temat drażliwy i raczej pomijany, mimo że ilość prywatnych placówek w ostatnich latach szybko wzrasta, a w mediach często dyskutuje się o służbie zdrowia. Czy rzeczywiście jest się czego obawiać?
Z usług domów opieki dla osób starszych korzystamy najczęściej, gdy ktoś z naszych bliskich wymaga całodobowej opieki medycznej, której my nie jesteśmy w stanie mu zapewnić. Jest to opcja dla tych, którzy wyczerpali inne możliwości, jak np. wynajmowanie pielęgniarek. Czasem nie możemy też odpowiednio zająć się osobą, która nie jest chora, ale nie radzi sobie z codziennymi czynnościami, i nie powinna zostawać sama w domu.
W Wielkiej Brytanii istnieje spora liczba ośrodków – państwowych lub prywatnych – oferujących opiekę osobistą, połączoną z dostępem do rozrywek (tzw. residential care homes), lub specjalistyczną (tzw. nursing homes), w zależności od dolegliwości i stopnia sprawności danej osoby. Może to obejmować prostszą pomoc – przy posiłkach, kąpielach, korzystaniu z toalety oraz braniu leków (uśrednione koszty tygodniowe wynoszą ok. £350), natomiast większego zaangażowania i innego typu ośrodka będzie wymagało doglądanie osoby chorej np. na demencję czy niepełnoprawnej (przykładowe koszty tygodniowe, w zależności od rejonu hrabstwa Kent, wahają od ok. £400 do ok. £500). Istnieją oczywiście placówki oferujące kilka typów opieki jednocześnie.
W większości hrabstw wprowadzono listy oczekujących, na które można trafić kontaktując się z lokalnymi władzami. Dostajemy do wypełnienia formularze rejestracyjne, w których znajdują się pytania dotyczące naszych potrzeb oraz sytuacji finansowej – ważne jest to, że można liczyć na usługi w ramach brytyjskiej Narodowej Służby Zdrowia (do pokrywania części kosztów zobowiązane są osoby powyżej określonego progu tygodniowych dochodów czy też dysponujące majątkiem o wartości większej, niż £23,250). Ustawa mówi, że jeżeli to władze lokalne finansują pobyt w domu opieki, muszą pozostawić możliwość wyboru placówki publicznej odpowiadającej, według odpowiedzi z formularza, potrzebom pacjenta. Jeśli wybierze on jednostkę droższą, niż przewiduje plan
Jeżeli chcemy korzystać z usług placówki prywatnej, należy samemu zastanowić się nad swoimi potrzebami, a potem poszukać odpowiedniego rodzaju instytucji w okolicy. Wyszukiwarka domów opieki dostępna jest tutaj, a tych zapewniających opiekę lekarską tutaj, należy wpisać kod pocztowy lub miasto. W niektórych z nich wymaga się dostarczenia różnego rodzaju dokumentów, należy uważnie czytać informacje na stronach internetowych.
Wszystkie domy opieki muszą być, zgodnie z prawem, zarejestrowane w tzw. Care Quality Comission, czyli komisji będącej częścią Ministerstwa Zdrowia. To niezależny organ, zobowiązany do przeprowadzania inspekcji domów opieki oraz publikowania ich wyników, jest więc dla nas rzetelnym źródłem informacji o spełnianiu podstawowych standardów przez daną jednostkę. Użyteczne są również strony z pytaniami pomocniczymi, podpowiadającymi na co powinniśmy zwracać uwagę podczas oględzin placówki – do częstych praktyk należy zapoznanie się pacjenta z kierownikiem domu opieki, w którym osoba chce zamieszkać, i warto z tego skorzystać. Ważne jest np. skomunikowanie miejsca, odległość od domów bliskich, warunki odwiedzin, ilość i stan wind oraz podjazdów dla wózków, poziom czystości, metraż pokojów, atmosfera panująca w danym miejscu, ilość propozycji wyjść dla pacjentów itp.
Dobry ośrodek powinien oferować wprowadzenie w zwyczaje panujące w jednostce (np. rozkład dnia), spełniać wszelkie warunki czystości oraz higieny, zapewniać swoim pacjentom różnorodne rozrywki, bezpieczeństwo, komfort psychiczny, urozmaiconą dietę, wysoki poziom opieki medycznej, dopasowany do indywidualnych potrzeb, a także maksimum prywatności oraz niezależności. Dużym atutem jest także akredytacja Gold Standards Framework, oznaczająca wysokie standardy danej placówki.
Foto: Flickr (lic. CC)
