Czy chorym na cukrzycę przysługują benefity? Kto ma prawo do otrzymania darmowej pompy insulinowej w UK? Co z wizytami domowymi pielęgniarek? Odpowiadamy na najczęściej zadawane pytania i doradzamy cukrzykom mieszkającym lub planującym wyjazd do Wielkiej Brytanii.
Cukrzyca w Anglii stała się chorobą społeczną. 90 % diabetyków cierpi na cukrzycę typu II, która wynika z otyłości i niezdrowego trybu życia. Anglicy są najgrubsi w Europie. Już tylko kilka punktów procentowych dzieli ich od Amerykanów. Problem nie dotyczy tylko osób dorosłych, ale noworodków i … zwierząt.
Szacuje się, że liczba osób chorych na cukrzycę osiągnęła ponad 2,8 miliona, jak wynika z danych organizacji Diabetes UK. Leczenie choroby i jej powikłań kosztuje NHS prawie 10 miliardów funtów rocznie. Rząd ruszył z programem walki z otyłością.
Cukrzyca to choroba śmiertelna. Prowadzi do wielu poważnych powikłań i w konsekwencji do ograniczenia długości życia. Wyróżniamy dwa typy tej choroby. Cukrzyca typu I (stanowi ok. 10% schorzeń), jest chorobą o podłożu autoimmunologicznym. Dotyczy głównie dzieci i młodzieży. Jest przebieg jest szybki i agresywny. Leczenie wymaga podawania 4 do 5 dawek insuliny dziennie. Cukrzyca typu II jest najpowszechniejszą odmianą tej choroby. Stanowi 90% schorzeń. Dotyczy głównie osób dorosłych i starszych. Związana jest, w większości przypadków z nadwagą i otyłością.
W Anglii, nie przysługują benefity z tytułu tego, że jest się chorym na cukrzycę. Jeśli pojawi się problem wynikający z powikłań na tle cukrzycowym, np. stopa cukrzycowa, zakrzepica, utrata wzroku czy niewydolność nerek, wówczas można starać się o zasiłek z tytułu niepełnosprawności. Na pewno za to diabetycy otrzymują bezpłatnie insulinę, glukometry, paski do glukometru, peny, igły i wszystko co na co dzień jest potrzebne osobie chorej na cukrzycę.
Jeśli chodzi o darmowe pompy insulinowe w UK, otrzymują je jedynie ci pacjenci, u których występuje niekorzystny odczyt hemoglobiny glikowanej. W Anglii wciąż popularne jest leczenie za pomocą penów. Darmowa pompa przysługuje także kobietom chorym na cukrzycę, na 3 miesiące przed zajściem w ciążę.
Wszyscy mieszkańcy UK, leczeni są bezpłatnie w ramach NHS ( National Health Service), finansowanego ze środków publicznych. Diabetycy mogą być prowadzeni przez lekarza rodzinnego w lokalnej przychodni (Suregery) lub przez specjalistę, w klinice diabetologicznej przy szpitalu. System NHS oferuje min. lekarzy pierwszego kontaktu, zwanych GP (General Practicioner). Jeśli mamy problem ze zdrowiem, najpierw powinniśmy się skierować do lekarza GP. Od niego uzyskamy pierwszą poradę, recepty, skierowanie na podstawowe badania, leczenie szpitalne, specjalistyczne konsultacje. Aby zarejestrować się w przychodni trzeba wypełnić prosty formularz. Często przychodnie oferują usługi tłumacza dla osób słabo znających angielski. Dodatkowo, możemy liczyć na wizyty domowe i pomoc wyspecjalizowanych pielęgniarek (Diabetic Nurse), które pomogą nam np. w przeliczeniu dawki insuliny czy skonsultują wyniki badań.
Dodatkowo możemy liczyć na pomoc z opieki społecznej (tu. opiekun środowiskowy), pomoc wolontariuszy, grup wsparcia. W ramach ich działalności dowiemy się min. jak się prawidłowo odżywiać i jak radzić sobie z chorobą na co dzień.
Kilka faktów o cukrzycy:
Obecnie na cukrzycę choruje 8,3% populacji ludzkiej.
Z powodu cukrzycy umiera 4,90 miliona osób rocznie, czyli 1 osoba co 7 sekund.
Globalne wydatki służby zdrowia związane z cukrzycą wynoszą 612 miliardów dolarów rocznie.
Istnieją duże dysproporcje w wydawanych środkach finansowych: 82% wyżej wymienionej kwoty wydawane jest na leczenie zaledwie 17% chorych na cukrzycę.
W Europie 23% przypadków śmierci spowodowanych cukrzycą występuje u osób, które nie ukończyły 60 lat.
Najwięcej chorych na cukrzycę notuje się w Chinach, Indiach, USA, Brazylii i Indonezji.
Najwięcej w Europie – w Niemczech, Turcji, Rosji, Hiszpanii i Włoszech.
Przydatne strony:
www.nhs.uk
www.diabetes.org.uk
Strony dostępne w tłumaczeniu na język polski.