Śmierć w UK: procedury i wparcie finansowe

W życiu dotykają nas różne tragedie – jedną z nich jest śmierć bliskiej osoby, przeżycie trudne zarówno dla rodziny, jak i przyjaciół zmarłego. Należy zająć się pochówkiem, a do tego potrzebna jest znajomość przepisów administracyjnych, nieco innych niż w naszym kraju. Podpowiadamy, jakich formalności musimy w takim przypadku dopełnić w Wielkiej Brytanii.

Formalności przed pochówkiem

W pierwszej kolejności musimy uzyskać zaświadczenie o zgonie (tzw. death certificate) od lekarza GP (rodzinnego) lub pracującego w szpitalu, jeśli tam nastąpiła śmierć. Zaświadczenie zostanie wydane od ręki, gdy jej przyczyna jest znana, w przeciwnym wypadku rodzina proszona jest o wyrażenie zgody na sekcję zwłok i otrzymuje tymczasowy akt zgonu (interim death certificate).

Po uzyskaniu tego dokumentu zgłaszamy fakt w urzędzie (register office) u urzędnika stanu zdrowia w celu otrzymania aktu zgonu – jesteśmy zobowiązani do zrobienia tego w ciągu ustawowych 5 dni od momentu zgonu. W przypadku tworzenia dokumentacji medycznej możemy wydłużyć ten proces do 9 dni, jeśli natomiast prowadzone jest śledztwo – nie wolno nam rozpocząć takich działań, dopóki nie zostanie ono zakończone (nie musimy się wtedy martwić o przesyłanie jego wyników do instytucji – powinien się tym zająć koroner).

Odejście można zarejestrować w dowolnym urzędzie, ale najlepiej zrobić to w instytucji z okręgu, w którym nastąpiła śmierć – dokumenty i tak muszą trafić do właściwego urzędu, a przesyłanie ich pocztą wydłuża proces. Do dokonania rejestracji zobowiązany jest (w kolejności): krewny obecny w momencie śmierci/podczas choroby/mieszkający w regionie, w którym nastąpił zgon; inne osoby obecne w momencie śmierci; właściciel domu/administrator szpitala, w którym nastąpił zgon; organizator pogrzebu.

Podczas rejestracji będziemy potrzebowali:

• aktu urodzenia zmarłego
• aktu ślubu
• karty medycznej NHS
• potwierdzenia adresu
• książeczki emerytalnej lub polisy na życie.

Zostaniemy też poproszeni o podanie dokładnych danych personalnych (z nazwiskiem rodowym włącznie) nieżyjącej osoby, jej zawodu (jeśli zmarły był wdową/wdowcem, to podajemy także zawód męża/żony), daty oraz miejsca urodzenia współmałżonka (jeśli nadal żyje) informacji o pobieraniu emerytury lub innych świadczeń socjalnych.

W wyniku rejestracji otrzymamy akt zgonu, tzw. Certificate of Registration of Death (form BD8), oraz zielony certyfikat zezwalający na pogrzeb lub kremację, tzw. Certificate for Burial or Cremation. Dodatkowo zostanie nam wydany formularz, który należy wysłać do Departamentu Pracy i Emerytur (Department of Work and Pensions). Będzie on potrzebny do załatwienia spraw związanych z emeryturą i innymi świadczeniami socjalnymi, otrzymywanymi wcześniej przez zmarłego.

Trzeba pamiętać o tym, że wydanie dodatkowych kopii dokumentów jest płatne.

Pogrzeb

Po otrzymaniu aktu zgonu możemy zająć się formalnościami związanymi z pochówkiem, który jest niemałym wydatkiem. Średni koszt pogrzebu na Wyspach wynosi od 2 200 do 3 600 funtów (na co składają się: koszt miejsca na cmentarzu oraz samego pochówku), ale w niektórych regionach może wynieść o wiele więcej, nawet do 5 tys. funtów. Mniejszym wydatkiem jest kremacja (średnio 1 300 funtów, tańsze są poranne).

Najlepiej korzystać z usług autoryzowanych firm pogrzebowych: Zrzeszenie doradców pogrzebowych w UK, Stowarzyszenie niezależnych doradców pogrzebowych. Zrzeszenia doradców mają ustalony kodeks postępowania, jak i procedurę rozpatrywania skarg. Warto mieć tę świadomość, zwłaszcza gdy rodzina uważa, że została zmuszona lub podstępnie skłoniona do nadmiernych lub nieuzasadnionych wydatków. Usługi pogrzebowe świadczone przez doradcę kosztują około 1800 funtów. Powinny obejmować co najmniej przechowywanie ciała, dostarczenie trumny i karawanu wraz z personelem w dniu pogrzebu. Zazwyczaj doradca nie pokrywa opłat za pochówek, kremację i wynagrodzeń lekarzy.

W Wielkiej Brytanii istnieje możliwość zlecenia całości zakładowi pogrzebowemu, który wyręcza rodzinę w organizacji – począwszy od miejsca pochówku przez kwiaty, pogrzeb i stypę. Wiąże się to jednak, oczywiście, z wyższymi opłatami.

Można również zaaranżować pogrzeb lub kremację samemu. W tym celu należy zgłosić się do Cemeteries and Crematorium Department w lokalnym councilu.

Zapomogi

Jeśli nasze dochody są zbyt niskie aby dopełnić choćby podstawowych obowiązków wobec najbliższych zmarłych, możemy starać się o zasiłek pogrzebowy (do 700 funtów) z Social Fund, wypełniając odpowiedni formularz.  Warto ubiegać się też o refundację kosztów pochówku, opłat kremacyjnych, w tym kosztów zaświadczenia lekarskiego oraz transportu ciała na terenie Wielkiej Brytanii (na odcinku ponad 50 mil).

Można też starać się o zasiłek pogrzebowy z Departamentu Pracy i Emerytur. Wynosi on 1 200 funtów, ale wypłacany jest już po uroczystości pogrzebowej i aby o niego wystąpić, należy przedstawić fakturę z pogrzebu.

Jeżeli zmarła nam bliska osoba i znajdujemy się w trudnej sytuacji finansowej, możemy aplikować o jednorazowy zasiłek, tzw. Bereavement Payment, lub o stałą zapomogę, tzw. Bereavement Allowance. Osobom, które po śmierci partnera zostały samotnymi rodzicami może przysługuje zasiłek: Widowed Parent’s Allowance.

Ponadto

O zgonie należy poinformować nie tylko Urząd Stanu Cywilnego, ale też instytucje takie jak:

• urząd skarbowy
• firmę ubezpieczeniową
• urząd zajmujący się gromadzeniem składek ubezpieczeniowych (National Insurance Contributions Office), jeśli zmarły sam się zatrudniał (aby anulować płatności)
• City Council (urząd miasta)
• bank/spółdzielnię mieszkaniową
• DVLC (instytucją zajmującą się prawem jazdy w Wielkiej Brytanii, tzw. Driver and Vehicle Licensing Agency, jeśli zmarły je posiadał)
• pracodawcę osoby zmarłej
• związek zawodowy, do którego należała osoba zmarła
• biuro opieki społecznej (w celu sprawdzenia, czy osoba zmarła korzystała z zasiłków takich jak income suport, jobseekers allowance, pension credit, child tax credit, housing benefit, council tax benefit)
• wszelkich usługodawców, z którymi zmarły podpisał umowy
• kluby, związki handlowe, organizacje z okresowym członkostwem
• urząd pocztowy, jeśli zależy nam na przekierowaniu korespondencji
• prawnika/księgowego
• wierzycieli, dłużników
• stomatologa.

Jeśli nie ma testamentu, musimy zdecydować, kto może zamknąć wszelkie sprawy zmarłego i skontaktować się z Sądem ds. Spadkowych (Probate Registry), aby złożyć wniosek o dokument zezwalający na zarządzanie majątkiem (letter of administration).

Potem trzeba również dopilnować zwrotu następujących dokumentów: karta ubezpieczeniowa, paszport, prawo jazdy, karty związane z wykonywanym zawodem, książeczka emerytalna i zasiłkowa, karta biblioteczna. To powinno pozwolić zamknąć i uregulować kwestie prawne związane z bliskim nam zmarłym.

 Foto: Flickr (lic. CC)