Przemysław Mackojc
System opieki zdrowotnej w Wielkiej Brytanii różni się znacząco od tego, do którego przywykliśmy w Polsce. Przede wszystkim szczepienia dla dzieci oraz niemowląt nie są tutaj obowiązkiem i nakazem – rodzice mogą dobrowolnie zadecydować o leczeniu najmłodszych członków swojej rodziny. Ale, jak od każdej zasady, i tutaj znajdziemy kilka wyjątków. Jakich? Zapraszamy do lektury!
Szczepienia, chociaż nieobowiązkowe, są zwykle w Wielkiej Brytanii darmowe. Publiczna opieka zdrowotna (NHS) oferuje przede wszystkim skojarzone szczepienia (kilka w jednym zastrzyku). Wszystko po to, aby uniknąć częstego nakłuwania rączki czy uda dziecka i zapobiegać występowaniu stanów zapalnych. Taki system przyjmuje się również w Polsce, chociaż nadal rodzice są zachęcani (zwłaszcza przez starsze pokolenie, na przykład przez dziadków) do sięgania po pojedyncze dawki.
Jakie szczepienia w jakich miesiącach życia dziecka?
Pierwszym szczepieniem, które może okazać się obowiązkowym – to jeden ze wspomnianych wcześniej wyjątków – jest szczepienie w stronę WZW (wirusowe zapalenie wątroby typu B, nazywane potocznie żółtaczką). Lekarze mogą podjąć decyzję o podaniu stosownej dawki, gdy matka noworodka jest nosicielem bądź choruje na żółtaczkę. W niektórych częściach Wielkiej Brytanii również szczepienie przeciwko gruźlicy jest obowiązkowe, ale w większości szpitali decyzję o podaniu dziecku szczepionki podejmują rodzice malucha. Dla porównania: w Polsce powyższe szczepienia są obowiązkowe.
W drugim miesiącu życia dziecka (8 tydzień) rodzice mogą udać się do szpitala, aby wykonać szczepienia przeciwko:
- dyfterytowi (błonica),
- tężcowi,
- kokluszowi (krztusiec),
- polio,
- Haemophilus influenzae typu b (Hib) – bakterii wywołującej zapalenie opon mózgowych,
- pneumokokom,
- rotawirusom (jedyna szczepionka podawana doustnie).
Pierwszych pięć szczepionek z listy podaje się w jednej, skojarzonej szczepionce.
W trzecim miesiącu życia dziecka (12 tydzień) podawana jest druga dawka szczepionki skojarzonej na 5 chorób (tej, która wcześniej była aplikowana w ósmym tygodniu życia). W tym czasie podaje się również kolejną porcję szczepienia przeciwko rotawirusom. Dodatkowo, do listy szczepień zalecanych w tym okresie możemy zaliczyć:
- szczepionkę przeciwko meningitis C – czyli zapaleniu opon mózgowych typu C.
W czwartym miesiącu życia dziecka (16 tydzień) lekarze zalecają ostatnie już szczepienie skojarzone (na 5 chorób) oraz drugą dawkę przeciwko pneumokokom. Od tego czasu dziecko może odetchnąć od bolesnych nakłuć do 12 – 13 miesiąca życia. To właśnie wtedy odbywają się szczepienia m.in. przeciwko meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych typu C oraz na bakterię, która jest odpowiedzialna za wywołanie zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych – jest to szczepienie, które podaje się w jednym zastrzyku. Poza tym, rodzice mogą zdecydować się na podanie przeciwciał takich chorób, jak odra, świnka, różyczka czy zakażenie pneumokokami (trzecia dawka).
Inne możliwe szczepienia dla dzieci są wykonywane, gdy maluchy ukończą 3 lata i 16 tygodni (do 5. roku życia). Są to dawki wspomagające na błonicę, tężec, krztusiec i polio. Jak łatwo zauważyć, w tym przypadku szczepionka jest skojarzona w kierunku 4 chorób. Ma ona na celu przygotowanie dzieci do udziału w zajęciach z rówieśnikami. Ponadto ma wzmocnić ich układ odpornościowy. W tym czasie podaje się również drugą dawkę MMR (odra, różyczka i świnka), która również jest skojarzona (3w1).
Między 12. a 13. rokiem życia w ramach publicznej opieki zdrowotnej można zaszczepić dziewczynki przeciwko rakowi szyjki macicy – profilaktyka polega na podaniu trzech zastrzyków w okresie pół roku. Natomiast od 13. do 18. roku życia podaje się ostatnią już dawkę wspomagającą, która również jest skojarzona w kierunku błonicy, tężca oraz polio.
Jak przygotować dziecko do szczepienia?
Poza wiedzą, jakie szczepienia przysługują w ramach bezpłatnej opieki zdrowotnej w Wielkiej Brytanii, warto również poznać wskazówki dotyczące przygotowania dzieci do zabiegu. Niezależnie od pory roku, lepiej zrezygnować z zakładania dziecku wełnianych, grubych swetrów, które mogą podrażniać miejsce po zastrzyku. Należy również unikać obcisłych i ciężkich do ściągania/zakładania ubrań. Lepiej sięgnąć po lekkie i zwiewne bluzki czy spodnie. Warto też przyjechać do szpitala lub przychodni wcześniej. Dzięki temu będziemy mogli porozmawiać o swoich wątpliwościach z personelem medycznym i na spokojnie przygotować dziecko do zabiegu. W przypadku, gdy dziecko zacznie panikować, należy zachować spokój i łagodnym głosem wytłumaczyć mu, że szczepienie jest istotne dla jego zdrowia.
Już niedługo zajmiemy się tematem szczepień bardziej szczegółowo. Serdecznie zapraszamy.
Foto: Flickr (lic.CC)
